​

​

Fotografie is voor mij poëzie. Het is de ziel raken. Momenten die ertoe doen vastgrijpen en door middel van compositie en licht versterken en vereeuwigen. Fotografie is het vertellen van verhalen over gezinnen, liefdes, vriendschappen, mensen. Intieme verhalen, die verder reiken dan het puur materiële of voor de hand liggende. Het is telkens opnieuw de zoektocht naar het unieke van het gezin of het koppel waarmee ik een aantal uren doorbreng. Het is het omarmen van de chaos, de imperfectie en de eigenheid van de individuen om er iets moois en tijdloos van te maken. Het is bewust vertragen en verder kijken dan de clichés om de rauwe en echte momenten te vatten. 

​

Mijn fotografie is uniek in de zin dat ik voor elk gezin, elk koppel iets aparts probeer te maken. Iets wat écht bij hen past. Iets wat mooi, tijdloos en elegant is.

​

Als fotografe probeer ik zo veel mogelijk op de achtergrond te blijven, om de natuurlijke gang van zaken zo weinig mogelijk te belemmeren. Waar nodig vraag ik om te vertragen of stuur ik een beetje bij om zo optimaal mogelijk gebruik te maken van het licht. De meeste mensen voelen zich oncomfortabel voor een camera en dat is helemaal geen probleem. Ik neem mijn tijd en in functie van wat er nodig is, stuur ik wat meer of wat minder.  In elke situatie schuilt er een mooie foto. Je moet ze enkel weten te vinden.. 

​